გერმანელი იეჰოვას მოწმის, ერმინა შმიდტის ავტობიოგრაფიული მონათხრობი, რომელშიც ჰიტლერულ გერმანიაში გადატანილ განსაცდელებზე მოგვითხრობს.
ღვთის სიტყვა არის ცოცხალი, მოქმედი, ნებისმიერ ორლესულ მახვილზე ბასრი და აღწევს ხორცისა და სულის, სახსრებისა და ძვლის ტვინის გაყოფის ადგილამდე და არკვევს გულის აზრებსა და ზრახვებს. (ებრაელები 4:12)
გერმანელი იეჰოვას მოწმის, ერმინა შმიდტის ავტობიოგრაფიული მონათხრობი, რომელშიც ჰიტლერულ გერმანიაში გადატანილ განსაცდელებზე მოგვითხრობს.
უკრაინელი იეჰოვას მოწმის, სერგეი მოკრიცკის ავტობიოგრაფია, საბჭოთა კავშირის პერიოდში გადატანილი განსაცდელების შესახებ.
«არ გაიკეთო არც ქანდაკება და არც არანაირი მსგავსება იმისა, რაც მაღლა ცაშია, რაც დაბლა მიწაზეა და რაც წყალშია, მიწის ქვემოთ. არ სცე მათ თაყვანი და არ ემსახურო, რადგან მე, იეჰოვა, შენი ღმერთი, არ ვიწყნარებ ორგულობას» (გამოსვლა 20:4,5; კანონი (მეორე რჯული) 5:8,9).
გერმანელი იეჰოვას მოწმის, ჰორსტ შმიდტის ავტობიოგრაფია. ნაცისტური მმართველობის დროს გადატანილი განსაცდელების შესახებ.
ჩვეულებისამებრ, პავლე სინაგოგაში შევიდა და სამ შაბათს მათთან ერთად მსჯელობდა წმინდა წერილების საფუძველზე... საქმეები 17:2
მოლდაველი იეჰოვას მოწმის, პავლე რურაკის წიგნი ქართულ ენაზე, რომელშიც მოთხრობლია კომუნისტურ რეჟიმში გადატანილი განსაცდელების შესახებ.
«ამიტომ მივიჩნევთ, დიდი და საკვირველი რამ იქნება, თუ ყოველთა შემოქმედი აღასრულებს მათ მკვდრეთით აღდგომას, რომლებიც კეთილი რწმენის გულდაჯერებით, წმინდად ემსახურებიან მათ...? რადგან სადღაც ამბობს: "და აღმადგენ მე და გადიდებ შენ" და "დავწექი და დავიძინე; ავდექი, რადგან შენ ჩემთან ხარ" (ფს. 3:6; 22:4). და კვლავ იობი ამბობს: "და აღადგენ ამ ჩემს ხორცს, რომელმაც დაითმინა ეს ყველაფერი" (იობი 19:25-26)»
ფრანგი იეჰოვას მოწმის, სიმონ არნოლდ-ლიბსტერის წიგნი "ლომთან ჭიდილში" ქართულ ენაზე. წიგნი მოგვითხრობს ავტორის, მისი ოჯახისა და მათ გარშემო მცხოვრები სხვა იეჰოვას მოწმეების ისტორიას, ფაშისტური გერმანიის პერიოდში.
"აკრძალულია დიდებული და მრისხანე სახელის ისე წაკითხვა, როგორც იწერება, როგორც ბრძენნი წერდნენ: «მას, ვინც სახელს ისე წარმოთქვამს, როგორც ის წერია, წართმეული აქვს ადგილი დღევანდელ სამყაროში». ამგვარად, ის ისე უნდა იქნას წარმოთქმული, თითქოს ადონაი [უფალი] ეწეროს. (მიშნა, ბერურა 5, 2)"
"ყოველი კაცი, რომელიც თავდაბურული ლოცულობს ან წინასწარმეტყველებს, თავს ირცხვენს" (1 კორინთელები 11:4)
თომას სიტყვები «უფალი ჩემი და ღმერთი ჩემი» უთანხმოებებს იწვევს ეგზეგეტებს შორის. ზოგიერთები მასში პირდაპირ მინიშნებას ხედავენ ქრისტეს ღვთაებრიობაზე, სხვები ამას ღვთისადმი მიმართული ემოციური წამოძახილით ხსნიან (როგორც მაგალითად თეოდორე მოპსუესტელი IV საუკუნეში), იმის გამო, რომ მოციქულებიდან არავის უწოდებია იესოსთვის «ღმერთი [Бог]».
არსებობს სხვა მოსაზრებაც, რომ სიტყვები «უფალი ჩემი» ქრისტეს მისამართით იქნა წარმოთქმული, ხოლო «ღმერთი ჩემი» ღვთის, მამის მისამართით, რომელმაც მოახდინა მკვდრეთით აღდგომის სასწაული. ეს თვალსაზრისი 1 კორინთელების 8:6-ში ჩაწერილ მოციქული პავლეს სიტყვებს ეთანხმება:
"ჩვენ გვყავს ერთი ღმერთი, მამა, რომლისგანაცაა ყოველივე და ჩვენც მისთვის ვარსებობთ, და გვყავს ერთი უფალი, იესო ქრისტე, რომლის მეშვეობითაც არის ყოველივე და ჩვენც მისი მეშვეობით ვარსებობთ".
თავად თომასთვის კი ჩვეულ რამეს წარმოადგენდა ქრისტესადმი ვოკატიური ფორმით «უფალო» [ბერძ. “Kurie”] მიმართვა (იოანე 14:5).