ხშირად ამტკიცებენ, რომ ებრაელთა მიმართ მიწერილი წერილის ზოგიერთი მონაკვეთი იმას ამტკიცებს, რომ იესო ქრისტე – ღმერთია, თავისი მამის თანასწორი და სამერთიანი ღვთაების მეორე პირს წარმოადგენს.
ზოგიერთების აზრით, ებრაელთა მიმართ წერილის პირველი თავის პირველივე მუხლები (ებრაელები 1:2-3) გვიჩვენებენ ქრისტეს არსებობას საუკუნეებში, ანუ მას ისე წარმოაჩენენ, როგორც დასაბამის არმქონეს. თუმცა კარგი იქნებოდა გაგვერკვია, თუ სინამდვილეში რას ნიშნავს ეს სიტყვები. მაშ ასე, ბიბლიის საპატრიარქოს გამოცემის თანახმად, ებრაელების 1:1-3-ში ნათქვამია: «ღმერთი, რომელიც მრავალგზის და მრავალგვარად ელაპარაკებოდა მამებს წინასწარმეტყველთა პირით, ამ უკანასკნელ დღეებში გველაპარაკა ჩვენ ძის მიერ, რომელიც დაადგინა ყოვლის მემკვიდრედ და რომლის მეშვეობითაც შექმნა საუკუნენი, რომელიც არის ბრწყინვალება დიდებისა და მისი არსების აღნაბეჭდი, თავისი ძალმოსილების სიტყვით ყოვლის მტვირთველი და, ცოდვებისგან ჩვენი განწმენდის შემდეგ, ზესკნელს სიდიადის მარჯვნივ მჯდომელი».