воскресенье, 28 декабря 2014 г.

ვინ არ არის დღეს "ამ ქვეყნიერების ნაწილი"?




შეუძლიათ თუ არა ქრისტიანებს პოლიტიკაში მონაწილეობის მიღება? 
(იგავები 29:26; იოანე 6:14,15; 8:23; 17:14-16; 18:36; რომაელები 12:2; 1 იოანე 2:15-17; 4:4,5; 5:19).



იესოს სამეფო არაა ამ ქვეყნიერების ნაწილი
ადრეული ქრისტიანების დამოკიდებულება პოლიტიკის მიმართ
განდგომილი ეკლესიის ჩარევა პოლიტიკაში
რეფორმაცია და პოლიტიკა
თანამედროვე ეკლესიები - არ არიან "ამ ქვეყნიერების ნაწილი"?
შეუძლიათ თუ არა ეკლესიებს გამოსწორება?
გამართლებულია თუ არა ქრისტიანების პოლიტიკაში ჩარევა?

დასკვნები




იესოს სამეფო არაა ამ ქვეყნიერების ნაწილი



  "ჩემი სამეფო ამ ქვეყნიერების ნაწილი არ არის... ჩემი სამეფო აქედან არ არის" - ასე თქვა იესო ქრისტემ ძლევამოსილ ქვეყნიურ მმართველთან, პილატე პონტოელთან საუბრისას (იოანე 18:36). ღვთის ძე საკუთარ თავს ადამიანური სისტემის ნაწილად არ თვლიდა. თავის, როგორც მეფის, დიდებულ ძალაუფლებასა და ძლევამოსილებას ის სულაც არ აკავშირებდა მომაკვდავ არასრულყოფილ ქვეყნიერებასთან. იესო თავისი მიმდევრების ყურადღებას იმაზე ამახვილებდა, რაც ზეციურ სამეფოსთან იყო კავშირში და არა გარშემომყოფი ქვეყნიერების ვნებებთან. "ამიტომ უპირველესად ეძებეთ სამეფო და მამის სიმართლე" (მათე 6:33).

понедельник, 15 декабря 2014 г.

მკვდრების აღდგომა და დედამიწის გადავსება



  ტიპიური სიტუაცია: ვშლით ბიბლიას, ვკითხულობთ ფსალმუნის 37:29-ს ან მათეს 5:5-ს, მსმენელი კი გვეკითხება, სად დაეტევა ყველა ამ ჩვენ, თითქოსდა, შედარებით არცთუ დიდ პლანეტაზე? იგივე კითხვა ისმის ასევე მაშინაც, როდესაც ჩვენ ვსაუბრობთ ღვთის დანაპირებზე, აღადგინოს მილიარდობით გარდაცვლილი სამოთხისებურ დედამიწაზე საცხოვრებლად (იოანე 5:28,29; საქმეები 24:15).

среда, 19 ноября 2014 г.

იესო, ფარისევლები და ფსალმუნის 110:1



სანამ ფარისევლები ერთად იყვნენ, იესომ ჰკითხა: «რას ფიქრობთ ქრისტეზე? ვისი ძეა?» «დავითის»,— უპასუხეს მათ. მან უთხრა: «მაშ, როგორღა უწოდებს მას შთაგონებით დავითი უფალს, როცა ამბობს: „იეჰოვამ ჩემს უფალს უთხრა: „იჯექი ჩემს მარჯვნივ, სანამ შენს მტრებს შენ ფეხქვეშ არ მოვაქცევ“? თუ დავითი მას "უფალს" უწოდებს, მისი ძე როგორღაა?» პასუხად სიტყვის თქმაც კი ვერავინ შეძლო. იმ დღიდან კითხვის დასმას ვეღარავინ უბედავდა. - მათე 22:41-45
ეს საუბარი 11 ნისანს შედგა - ჩვენი მხსნელის სიკვდილამდე სულ რამოდენიმე დღით ადრე. ფსალმუნის 110:1-ზე მსჯელობით, იესომ ფარისეველებს მისთვის უაზრო შეკითხვებით თავის მობეზრების სურვილი გაუქარვა, ისევე როგორც მანამდე სადუკეველები და ჰეროდეს მომხრეები გააჩუმა (მათე 22:15-34). ალბათ, მან ამით უძვირფასესი საათები გამოითავისუფლა მოსალოდნელ მისიაზე დასაფიქრებლად და თავისი მოწაფეების რწმენაში განსამტკიცებლად.

понедельник, 17 ноября 2014 г.

იესო ქრისტე, რომაელი იმპერატორები და ტიტული Kyrios

ტიტული kyrios-ის აბსოლუტური ფორმის* წარმოშობასთან დაკავშირებით, რომელიც განსაკუთრებით ხშირად იესო ქრისტეს მიმართ მოციქული პავლეს წერილებში გამოიყენება, ტრინიტართა შორის რამოდენიმე ერთმანეთს შორის კონკურირებადი მოსაზრება არსებობს. ერთ-ერთი სკოლა მხარს უჭერს მოსაზრებას, რომ ქრისტიანები იესოს წოდება kyrios-ით, რომაელი იმპერატორის თაყვანისცემის კულტთან დაპირისპირების მიზნით მიმართავდნენ, რომელსაც ამავე ტიტულით განადიდებდნენ თითქოსდა რელიგიური აზრით, როგორც ღვთაებას. აქედან ასეთ დასკვნას აკეთებენ, რომ როდესაც იესოს "უფალს" უწოდებდნენ, ამით მას ღმერთს, მამას უტოლებდნენ.

გამორიცხული არაა, რომ ქრისტიანების აზროვნებაში ქრისტეს ძალაუფლება იმპერატორების ძალაუფლებას უპირისპირდებოდა. მაგრამ რომის იმპერიის ისტორია არ იძლევა საფუძველს ვივარაუდოთ, რომ თავად იმპერატორებისათვის და მათი დაახლოებული პირებისათვის პირველ საუკუნეში ტიტული რელიგიურ ხასიათს ატარებდა. ჩვენ დავინახავთ, თუ იესოს თანამედროვე იმპერატორები რატომ ამბობდნენ უარს იმაზე, რომ მათთვის ამ ტიტულით მიემართათ. ასევე დავინახავთ, რომ იუდეველთა უმეტესობა კერპთაყვანისმცემლობად არ მიიჩნევდა იმპერატორის ასეთი ტიტულით განდიდებას. მოგვიანებით, როდესაც კეისრებმა საბოლოოდ მიიღეს ეს ტიტული, ქრისტიანებს სავსებით საფუძვლიანი მიზეზები ჰქონდათ იმისათვის, რომ უარი ეთქვათ მათი ტიტული kyrios-ით მოხსენიებაზე პატრიოტული ცერემონიების დროს, რადგან მათ უკვე ჰყავდათ ერთი kyrios-ი, იესო ქრისტე.

вторник, 4 ноября 2014 г.

რელიგია პასუხების გარეშე - აზრს მოკლებული რელიგიაა



ამ დღეებში გაკვირვებულმა წავიკითხე, რომ მართლმადიდებლობაში პასუხი არ აქვთ კითხვაზე, რატომ უშვებს ღმერთი ბოროტებასა და ტანჯვას. პროტიერეი ვ. ჩაპლინმა ამ თემაზე გრძელი და ვრცელი სტატია დაწერა, მაგრამ სულ ბოლოს ის წერს:

იმ კითხვაზე პასუხი, რომელსაც დღეს თქვენს წინაშე ვაყენებ, მე, რაღა თქმა უნდა, არ მაქვს – ისევე როგორც, ის არ აქვს ადამიანების უმრავლესობას, ეკლესიის შიგნით თუ გარეთ.

суббота, 11 октября 2014 г.

ბიბლია პროგრესული ადამიანისათვის



დღეს ხშირად გვესმის, რომ ბიბლია მოძველებულია. ამ თვალსაზრისის მომხრეები, ჩვეულებრივ ათეისტები, ვერასოდეს ვერ ამტკიცებენ ამას. მათ ძალიან უყვართ ყველაფრისადმი მეცნიერული მიდგომა და ის აზრი რომ ყველაფრის დამტკიცება შეიძლება, მაგრამ ამ შემთხვევაში მეცნიერებას არ ძალუძს მათი დახმარება. არ არსებობს არავითარი მეცნიერული, პრაქტიკული ან ემპირიული მტკიცებულება იმისა, რომ ბიბლია მოძველებულია. ეს სრულიად რწმენის საკითხია – ეგრეთწოდებული განათლებული ათეისტის რწმენის მნიშვნელოვანი ელემენტია.

вторник, 7 октября 2014 г.

დაფა და ლურსმნები


უკვე სათვალავი ამერია, თუ რამდენჯერ მომისმენია შემდეგი ორი არგუმენტი, ქრისტეს სიკვდილის იარაღის ფორმასთან დაკავშირებით. ამიტომ გადავწყვიტე ცალკე სტატიაში გამომეტანა ისინი.

ვისი სისხლით შეიძინა ღმერთმა ეკლესია?

თუ გადავშლით საქმეების 20:28-ს, ბევრისთვის საყვარელ საპატრიარქოს თარგმანში, ჩვენ წავიკითხავთ:

მაშ, გაუფრთხილდით თქვენს თავსაც და თქვენს სამწყსოსაც, რომლის მცველებადაც დაგადგინათ სულმა წმინდამ, რათა მწყემსავდეთ ღვთის ეკლესიას, რომელიც მან შეიძინა თავისი სისხლით.

суббота, 4 октября 2014 г.

აბრაამის ზღაპრები



უკვე რამოდენიმეჯერ მოხდა, რომ მიჩვენებენ დაბადების მე-18 თავს, სადაც აბრაამს სამი მამაკაცი გამოეცხადა – ვითომდა ეს სამების სამი სახე იყო. ამ თემაზე ცნობილი ხატიც კი არსებობს (ზემოთ). აი იმის მაგალითი, თუ რა ხდება, ბიბლიას თუ არასწორად წავიკითხავთ. დაბადების 19:1-ში ნათლადაა ნათქვამი, რომ როგორც მინიმუმ ორი მათგანი ანგელოზი იყო. ებრაელების 13:2 ასევე გვიდასტურებს, რომ ისინი ანგელოზები იყვნენ. სამების სახეები კი არ შეიძლება ანგელოზები იყვნენ, იმიტომ რომ ანგელოზები, ყველა დოგმების თანახმად, შექმნილი არსებები არიან.

воскресенье, 28 сентября 2014 г.

იმის შესახებ თუ როგორ იბრძოდა მაშა....

  იეჰოვას მოწმეები კარგად არიან ცნობილი ექიმებისათვის სისხლის გადასხმაზე მათი უარის გამო. უმეტეს შემთხვევებში მართლაც შეიძლება სისხლის გადასხმის გარეშე საქმის მოგვარება, თუ ექიმები ფლობენ მკურნალობის შესაბამის მეთოდებს ან მზად არიან დაუყოვნებლივ მიმართონ დახმარებისათვის უფრო მეტად გათვითცნობიერებულ სპეციალისტებს. თუმცა იეჰოვას მოწმეები თავისუფლად მოქმედებენ ყოფილი საბჭოთა კავშირის ქვეყნებში აგერ უკვე 20 წელია, ექიმებს დღემდე არ ამზადებენ, ან ცუდად ამზადებენ ისეთი სიტუაციებისათვის, როდესაც მათი პაციენტი იეჰოვას მოწმე ხდება და საჭიროა სასწრაფო ოპერატიული ჩარევა. რუს სტუდენტებს დღემდე ასწავლიან, რომ ის პაციენტი რომელიც უარს ამბობს სისხლის გადასხმაზე უნდა დაარწმუნო რომ სისხლი გადაისხას. პრაქტიკაში საქმე ფსიქიატრებამდე, დაშინებამდე, პაციენტის ნათესავებსა და თვითონ პაციენტზე მუდმივ ზეწოლამდე მიდის. ეს კატასტროფულად აისახება მკურნალობასა და გამოჯანმრთელების ან გადარჩენის შესაძლებლობაზეც კი. პირველი: უშედეგო საუბრებზე იხარჯება უძვირფასესი დრო, მეორე: ავადმყოფის ემოციური მდგომარეობა ცუდად მოქმედებს მკურნალობის შედეგზე. მე უკრაინისა და რუსეთის სიტუაციებს ვადარებდი და კითხვას ვუსვამდი სამედიცინოს სტუდენტებს, როგორ მოიქცეოდნენ სიტუაციაში თუ პაციენტი უარს ამბობს სისხლის გადასხმაზე. უკრაინელ სტუდენტთა უმეტესობა მზად იყო ეძებნა ალტერნატივები, გამოეყენებინათ სისხლის შემცვლელები, კონსულტაცია ეკითხათ სხვა სპეციალისტებისთვის, რუსი სტუდენტების უმეტესობა აცხადებდა, რომ პაციენტის გადარწმუნებას შეეცდებოდნენ.

пятница, 12 сентября 2014 г.

«გთხოვ» ღმერთთან

ახალი ქვეყნიერების თარგმანის მკითხველები ხშირად ამახვილებენ ყურადღებას იმაზე, რომ მასში ღმერთი არცთუ იშვიათად იყენებს სიტყვას «გთხოვ». ზოგიერთი უფრო შორს მიდის და ამ სიტყვის ებრაულ ტექსტში პოვნას ცდილობს (მაგალითად სტრონგის ლექსიკონების დახმარებით), მაგრამ ხშირად ვერ პოულობენ. რატომ ხდება ასე? რაშია აქ საქმე?

ასეთი სიტყვა სინამდვილეში არსებობს. ებრაულ ენაზე ის წარმოითქმება როგორც ნა და ისე გამოიყურება როგორც ზემოთ მოცემულ სურათზეა ნაჩვენები. თუმცაღა ის მთლად სიტყვა კი არაა, არამედ ნაწილაკია, რომელიც ზმნებს უერთდება სიტყვის ბოლოში. მაგალითად: ამარი-ნა(გვითხარი), სა-ნა (ასწიე). ეს არა ორი სიტყვა, არამედ ერთია, რომელშიც ნაწილაკი ნა ზმნის მოდიფიცირებას ახდენს, რითაც მას თხოვნის ელფერს სძენს. ზუსტად ამის გამო არ ფიქსირდება ის ხშირად ბიბლიურ ლექსიკონებში, ისეთებში როგორიცაა სტრონგის ლექსიკონი. ხანდახან მას «ფარულ თხოვნასაც» უწოდებენ.

пятница, 5 сентября 2014 г.

სიკვდილი 17%-ით

მე გამუდმებით მესმის და ვკითხულობ იმის შესახებ, რომ ღმერთი თავად მოკვდა, პირადად. უფრო მეტიც, თვითონ რომ არ მომკვდარიყო, არ მოხდებოდა ცოდვის გამოსყიდვა. ღვთის სიკვდილის შესაძლებლობის იდეას თუ ბრჩხილებში დავტოვებთ (პირადად მე არანაირი სურვილი არ მაქვს მომაკვდავ ღმერთს ვემსახურო), აქ სხვა საინტერესო შეკითხვა ჩნდება: კონკრეტულად რომელი ღმერთი მოკვდა? არის მამა ღმერთი, ძე ღმერთი და სულიწმინდა. ნათელია, რომ მამა ღმერთი არ მომკვდარა, ასევე არც სულიწმინდა. სამების დოგმატის თანახმად, მხოლოდ ძე ღმერთი მოკვდა, ანუ სამების ერთი მესამედი. ამგვარად, მთლიანი ღმერთის სიკვდილზე საუბარი უკვე არანაირად არ შეიძლება.

მაგრამ ეს ჯერ კიდევ ყველაფერი როდია. ძე ღმერთი, დედამიწაზე ყოფნისას, ორი ნაწილისაგან ან ბუნებისაგან შედგებოდა: ღვთაებრივი და ადამიანური. როდესაც ის მოკვდა, მხოლოდ ერთი ნაწილი მოკვდა, ადამიანური. როგორც ითქმება, ქრისტემ მხოლოდ ხორციელად იტანჯა. ტანჯვა და სიკვდილი ღვთაებრივ ნახევარს არ შეხებია. შესაბამისად, ღმერთის ერთი მესამედის სიკვდილზეც კი არ შეიძლება საუბარი. მხოლოდ ღვთის ერთი მეექვსედი, ანუ 17% მოკვდა (თუ უახლოეს მთელამდე დავამრგვალებთ). ნუთუ ეს სიკვდილია? ეს მაქსიმუმ ჭრილობაა. რა შეიძლება იყოს 17%-იანი სიკვდილის ილუსტრაცია რეალურ ცხოვრებაში? მაგალითად, ხელის ამპუტაცია. და ბოლოს, ის ნაწილი რომელიც მოკვდა ღვთაებრივიც კი არ ყოფილა, ესე იგი, საერთოდ არაფერი ღვთაებრივი არ მომკვდარა. მაშ როგორღა შეიძლება იმაზე ლაპარაკი, რომ თავად ღმერთი მოკვდა ადამიანებისთვის, თუ ღმერთის ერთი მესამედის მხოლოდ ერთი ნახევარი მოკვდა, და თანაც ეს ნახევარი ღვთაებრივიც კი არ ყოფილა? 

понедельник, 1 сентября 2014 г.

ღმერთი და შეცდომები


არ არსებობს მართალი კაცი დედამიწაზე, 
რომელიც კარგს აკეთებდეს და არ სცოდავდეს
 (ეკლესიასტე 7:20)

ძალიან ხშირად შეიძლება ასეთი თვალსაზრისის მოსმენა: «იმისათვის რომ ღმერთს ემსახურო, უშეცდომო და იდეალური უნდა იყო. თუ ადამიანების რომელიმე ჯგუფი თვლის, რომ ღმერთი მათ იწონებს და კეთილგანწყობილია მათდამი, ის უშეცდომო და იდეალური უნდა იყოს, ნებისმიერი შეცდომა კი მისი კეთილგანწყობის დაკარგვას გამოიწვევს». ამ შეხედულებას ერთდროულად სამი პრობლემა აქვს: ბიბლიური, ლოგიკური და ზნეობრივი.

суббота, 30 августа 2014 г.

ყველასთვის ყველაფერი გავხდი



იუდეველებისთვის იუდეველი გავხდი, რათა იუდეველები შემეძინა… სუსტებისთვის სუსტი გავხდი, რათა სუსტები შემეძინა; ყველასთვის ყველაფერი გავხდი, რათა როგორმე მეხსნა ზოგიერთი (1 კორინთელები 9:20, 22)

ხშირად მწერენ, რომ იეჰოვას მოწმეები, ისე არ ქადაგებენ, როგორც მოციქულები ქადაგებდნენო. მოციქულები ქრისტეს ქადაგებდნენ, იეჰოვას მოწმეები კი რაღაც სხვას ქადაგებენო. ამ დასკვნების ავტორებს სრულიად რჩებათ მხედველობიდან, რომ ახალი აღთქმა ძირითადად იმ ხალხისათვის ქადაგებას აღწერს, რომლებიც უკვე თაყვანს სცემდნენ ჭეშმარიტ ღმერთს, კარგად იცოდნენ წმინდა წერილი და მესიას ელოდებოდნენ. მაგრამ დღეს ასეთი ხალხი დედამიწის მოსახლეობის უმნიშვნელო პროცენტს წარმოადგენენ.

пятница, 29 августа 2014 г.

თანამედროვე მენაშე: ნახევარი მსოფლიოსა და ორი პატიმრობის გავლით ჭეშმარიტებისაკენ



ვაქვეყნებ ძმა ბერნარდ ანიამას (Bernard Ezenagu Anyiam) ისტორიას, რომელიც მისმა მეგობარმა, ლეონიდ ივაშენკომ მოყვა

ბერნარდი ტიპიური აფრიკელი ბიჭი იყო მრავალშვილიანი ოჯახიდან, როგორებიც ნიგერიაში და აფრიკაში მილიონებია. ზრდასრული ცხოვრება არც თუ ისე ცუდად დაიწყო – შესაბამისი მომზადების შემდეგ, სამუშაოდ პოლიციაში მოეწყო. ის ახალგაზრდა და ძალღონით სავსე იყო და ძალიან მალევე, დამატებითი მომზადების გავლის შემდეგ, შსს-ს სპეცნაზში ჩაირიცხა. მას ოფიცრის წარმატებული კარიერა ელოდა მაღალი ანაზღაურებით, პრესტიჟითა და გარშემომყოფთა მხრიდან პატივისცემით.

ერთხელ ნიგერიის ერთ-ერთ სანავთობო რაიონში არეულობებმა იფეთქა, რომელთა ცენტრიც ერთ-ერთ სოფელში იყო. უნდა აღინიშნოს, რომ აფრიკაში სოფლებთან მიმართებაში მეტად მდგრადი ტრადიციები არსებობს. სოფელი – ესაა აფრიკული ცხოვრების ისტორიული და კულტურული ღერძი, მათში ცხოვრობენ პატივცემული ბელადები, იქიდან იღებენ სათავეს ყველა ტომები. ქალაქს აღსანიშნავი არაფერი გააჩნია, იქ უბრალოდ ფულს შოულობენ და მეტი არაფერი, მაშინ როდესაც მშობლიური სოფელი – ეს თითქმის იგივეა რაც წმინდა მიწა.

четверг, 28 августа 2014 г.

ზაქარია 11:13 რომლითაც შემაფასეს



მაშინ იეჰოვამ მითხრა: «ჩაყარე ისინი საგანძურში, ეს ის დიდი საფასურია, რომლითაც შემაფასეს... (ზაქარია 11:13)

მიწაზე დაეცა და ხმა მოესმა: «სავლე, სავლე, რატომ მდევნი?» სავლემ ჰკითხა: «ვინ ხარ, უფალო?» მან უპასუხა: «მე ვარ იესო, რომელსაც შენ დევნი.. (საქმეები 9:4,5)
*******************************
საქმეების ამ მონაკვეთის კითხვისას, არავის არ უჩნდება კითხვა, რომ სავლე თავად იესოს კი არ დევნიდა და არამედ მის მოწაფეებს (საქმეები 9:1), თუმცა იესომ უთხრა მე რატომ მდევნიო. და აქ ყველას კარგად ესმის, რომ იესოს მოწაფეების დევნით, თვით იესოს სდევნიან.
მაგრამ როდესაც ზაქარიას ეხება საქმე, სადაც იეჰოვა ამბობს, რომ ის შეაფასეს, ზოგიერთს მაშინვე იესოზე გადააქვს ყურადღება, რათა აჩვენონ თითქოსდა იესო იეჰოვაა.
არაფერი გვიშლის ხელს იმაში რომ ეს მუხლიც იმავე სახით გავიგოთ როგორშიც საქმეები. შემაფასეს = შეაფასეს ჩემი მსახური.

вторник, 26 августа 2014 г.

მთელ დედამიწაზე სამოთხე იქნება

მრავალ ადამიანს, მათაც კი, ვინც მჭიდროდ დასახლებულ ქალაქებში და მეგაპოლისებში ცხოვრობს, უყვარს კურორტებზე და ბუნებაში დასვენება, რადგან ჩვენი დედამიწა ძალიან ლამაზია და მასზე მრავალი ლამაზი ადგილი არსებობს. ღმერთმა ჩვენი პლანეტა საცხოვრებლად შექმნა, ანუ იმისათვის, რომ ის მთლიანად დასახლებულიყო.

  თქვენ თუ მორწმუნე ადამიანი ხართ, და ბიბლიის საპატრიარქოს თარგმანს კითხულობთ, ალბათ შეგიმჩნევიათ წმინდა წერილებში ასეთი ადგილები:

«იქნება სიუხვე პურისა დედამიწაზე» (ფსალმუნნი 71:16).


«არ იტყვის მცხოვრები, ავად ვარო» (ესაია 33:24).


воскресенье, 24 августа 2014 г.

სარგებელი სულისაგან

რატომაა ასე პოპულარული სწავლება ადამიანის უკვდავი სულის შესახებ? ვინ იღებს მისგან სარგებელს?

ამ კითხვაზე პასუხის გაცემისას, მრავალი ადამიანი პასუხის ასეთ ვარიანტს მოიყვანს: «მღვდლები», რომლებიც საკმაოდ კარგ შემოსავალს იღებენ «საიქიო» ცხოვრებით, როდესაც ადამიანებს აღძრავენ ფული ჩადონ «იმ ქვეყნად» წასული გარდაცვლილი ახლობლების კეთილდღეობაში. და, რაღა თქმა უნდა, ეს ადამიანები მართლები იქნებიან.

თუმცა, ბიბლიას თუ ყურადღებით გამოვიკვლევთ ნათელი ხდება, რომ ამ სწავლებიდან ძირითად სარგებელს ის იღებს, ვისაც ბიბლია «სიცრუის მამას» უწოდებს (იოანე 8:44).

დაბადების მესამე თავში ჩვენ ვპოულობთ მომენტს, როდესაც ეშმაკი პირველად ნერგავს ადამიანთა აზროვნებაში აზრს იმის შესახებ, რომ მათ შეუძლიათ უკვდავები იყვნენ. როდესაც პირველმა ქალმა, ღვთისადმი განდგომის შედეგების შესახებ ღვთის გაფრთხილება გაიმეორა, რომელთა შედეგიც სიკვდილი გახდებოდა, რა უთხრა ეშმაკმა? «ამაზე გველმა უთხრა ქალს: არა, არ მოკვდებით» (დაბადება 3:4). იმუშავა ამ მოჯანყის ხრიკმა? ყოველ ჩვენთაგანს შეუძლია საკუთარ თავზე შეიგრძნოს, თუ რა მწარე შედეგები მოიტანა ამ ცრუ სწავლებამ!

რუთი 1:17 თუ სიკვდილის გარდა სხვა რამემ დაგვაშოროს.



სადაც შენ მოკვდები, მეც იქ მოვკვდები და დავიმარხები. ასე და ასე, და კიდევ უარესიც მიყოს იეჰოვამ, თუ სიკვდილის გარდა სხვა რამემ დაგვაშოროს (რუთი 1:17)
********************************* რუთსა და ნაომის შორის გამართული ამ დიალოგიდან, არც თუ მთლად შესამჩნევი, მაგრამ ნათელი აზრის დანახვა შეიძლება, კონკრეტულად კი იმის, რომ სიკვდილის შემდეგ სიცოცხლე არ არის და რომ მკვდრები - ეს ის მკვდრებია რომელთაც არ აქვთ გრძნობები და არსად არ აგრძელებენ სიცოცხლესა და არსებობას... ეს რუთის სიტყვებიდან ჩანს, რომელმაც ნათლად თქვა, რომ მხოლოდ სიკვდილს შეეძლო მათი დაშორება. ან იქნებ რუთმა და ნაომიმ არაფერი იცოდნენ საიქიო ცხოვრების შესახებ? ვისაც ყური აქვს ისმინოს!

суббота, 23 августа 2014 г.

მოციქულთა გადმოცემა



რომელ ქრისტიანულ კონფესიას აქვს მოციქულთა გადმოცემა?

მართლმადიდებლები და კათოლიკეები ხშირად ამახვილებენ ყურადღებას თითქოსდა თავის გადმოცემაზე.
ისინი ამბობენ, რომ მათ შეინახეს მოციქულთა გადმოცემა, რაც იმას ნიშნავს რომ მათ აქვთ ჭეშმარიტი სწავლება ღმერთისა და მისი ჩანაფიქრის შესახებ. ისინი ასევე ამტკიცებენ, რომ იეჰოვას მოწმეებს არ აქვთ ეს გადმოცემა, რომ იეჰოვას მოწმეები — პროტესტანტიზმიდან გამოსულები არიან, რომელიც თავის მხრივ მარტინ ლუთერმა დააარსა, რომელმაც მაშინ დაკარგა გადმოცემა, როდესაც კათოლიკურ ეკლესიას განუდგა.

მაგრამ მოდი განვიხილოთ, დაკარგა თუ არა ლუთერმა გადმოცემა?

დღეს რომ თანამედროვე კათოლიკეებს დავუსვათ ასეთი კითხვები:

           ·         სწორად იქცეოდა კათოლიკური ეკლესია, როდესაც წმინდა წერილებს ივრითზე, ბერძნულად და ლათინურად ინახავდა, დანარჩენ ენებზე მის თარგმნას კი კრძალავდა?
           ·         სწორად იქცეოდა კათოლიკური ეკლესია, როდესაც ინდულგენციებით ვაჭრობდა?
           ·         სწორად იქცეოდა კათოლიკური ეკლესია, როდესაც იმ ადამიანებს აწამებდა, ვინც კათოლიკური ეკლესიის განსაზღვრებით «ერეტიკოსებს» წარმოადგენდნენ?
           ·         სწორად იქცეოდა კათოლიკური ეკლესია, როდესაც იმ ადამიანებს აწამებდა, რომლებიც კათოლიკურ სწავლებას არც კი ჩამოშორებიან, არამედ უბრალოდ ღმერთს ლოცვით ლათინურად კი არ მიმართავდა, არამედ მაგალითად, ინგლისურად და თავის შვილებსაც ასე ლოცვას ასწავლიდა?

დათვური სამსახური

საიქიო ცხოვრების მომხრეები ამტკიცებენ, რომ მიწიერი ცხოვრება — ზეციერი ცხოვრებისაკენ მიმავალი გზის მხოლოდ დროებითი, გარდამავალი ეტაპია. მრავალი მათგანი ცდილობს რომ სათანადოდ დაიცვას რელიგიური დადგენილებები და წესები, რომლებსაც მათი ხელმძღვანელები ადგენენ, რათა სიკვდილის შემდეგ სამოთხის ნეტარება დაიმკვიდრონ. ზოგიერთი სიამოვნებით წარმოიდგენს ხოლმე, თუ როგორ დატკბებიან სიკვდილის შემდეგ მარადიული კურთხევებით.

როგორ აღიქვავენ ასეთი ადამიანები სიკვდილს? როგორც კიბეს, რომელსაც სასურველ სიმშვიდემდე მიჰყავს, როგორც ტანჯვისაგან ხსნასა და ციურ სამოთხეში სიცოცხლის დამკვიდრებას.

ასეთი წარმოდგენებიდან გამომდინარე, ზოგიერთი მათგანისთვის ნამდვილ აღმოჩენას წარმოადგენს ხოლმე ბიბლიაში მოცემული შემდეგი აზრი: «უკანასკნელი მტერი, რომელსაც ბოლო მოეღება, სიკვდილია» (1 კორინთელები 15:26). ბიბლიაში სიკვდილს «მტერი» ეწოდება. ის ადამიანები კი, ვინც ზეციურ ცხოვრებას მოელიან, სიკვდილს ისე აღიქვავენ, როგორც მეგობარს. ღვთის მტერს «მეგობარს» თუ ვუწოდებთ, თავად ვხდებით მისი მტერი.

пятница, 22 августа 2014 г.

ღმერთი და ბოროტება

არ ვიცი, მოხდა თუ არა ასეთი რამ სინამდვილეში, თუმცა თვითონ აზრთა სვლა ძალიან მომეწონა.

ერთმა ჭკვიანმა პროფესორმა ერთხელ უნივერსიტეტში თავის სტუდენტებს ასეთი კითხვა დაუსვა:
– ნუთუ ყოველივე, რაც არსებობს, ღმერთისგანაა შექმნილი?
ერთმა სტუდენტმა გაბედულად უპასუხა:
– დიახ, ღმერთისგანაა შექმნილი.
– ყველაფერი ღმერთმა შექმნა? - ჩაეკითხა პროფესორი.
– დიახ, სერ, – უპასუხა სტუდენტმა.
პროფესორმა უთხრა:
– თუ ყველაფერი ღმერთმა შექმნა, ესე იგი ბოროტებაც ღმერთმა შექმნა, რადგან ის არსებობს. და იმ პრინციპის თანახმად, რომ ჩვენი საქმეები თავად ჩვენ განგვსაზღვრავენ, გამოდის რომ ღმერთი არის ბოროტება.
სტუდენტი გაყუჩდა, ასეთი პასუხის მოსმენისას. პროფესორი ძალიან კმაყოფილი იყო საკუთარი თავით. მან საკუთარი თავი შეაქო და განაცხადა, რომ კიდევ ერთხელ დაამტკიცა, რომ ღვთისადმი რწმენა – მითია.
კიდევ ერთმა სტუდენტმა ასწია ხელი და თქვა:
– შემიძლია კითხვა დაგისვათ, პროფესორო?
– რა თქმა უნდა, – უპასუხა პროფესორმა.
სტუდენტი წამოდგა და შეეკითხა:
– პროფესორო, სიცივე თუ არსებობს?
– ეს რა შეკითხვაა? რა თქმა უნდა, არსებობს. შენ რა არასოდეს შეგციებია?
სტუდენტებმა ყმაწვილის შეკითხვაზე გაიცინეს.

ქრისტიანობასა და დემოკრატიაზე



რამოდენიმე ხნის წინ ისრაელელი პოლიტოლოგის, ოვადი შოხერის სტატიას ვთარგმნიდი დემოკრატიის შესახებ, უფრო სწორად კი მისი შეუძლებლობის შესახებ. თუმცა მასში სახელმწიფოზეა საუბარი, ვერაფრით ვერ მოვიშორე ფიქრი იმის თაობაზე, თუ რამდენად გამოყენებადია ყოველივე ზემოთთქმული ასევე რელიგიური ორგანიზაციის მიმართ. გარკვეული კატეგორიის კრიტიკოსებს უყვართ იეჰოვას მოწმეების გაკიცხვა დემოკრატიის, თავისუფლების, განხილვებისა და ა.შ. უკმარისობის გამო. ჩემს საყვარელ შეკითხვას «მაჩვენეთ, სადაა სხვაგვარად» ბრჩხილებში დავტოვებ (ძალიან საინტერესო იქნებოდა იმის ნახვა, თუ როგორ შეძლებს რიგითი მართლმადიდებელი ან კათოლიკე მსოფლიო საეკლესიო კრებების გადაწყვეტილებების გასაჩივრებას ან რიგითი ლუთერანი – აუგსბურგის გამოკვლევის გასაჩივრებას). ჯობია რამოდენიმე მონაკვეთი მოვიყვანო ამ სტატიიდან.

განვითარებულ ქვეყნებში [ამომრჩეველთა] უკიდურესად დაბალი საარჩევნო აქტივობა აჩვენებს, რომ მოქალაქეებს არ აინტერესებთ სახელმწიფოს ყოველდღიური საქმეები. ან კი რატომ უნდა აინტერესებდეთ ისინი? სენატორებიც კი არ კითხულობენ იმ კანონებს, რომელსაც იღებენ. ერთი მიზეზია – ძალიან დიდი დაკავებულობა, მეორე – უამრავ საკითხებში არაკომპეტენტურობა, მაგრამ ყველაზე მთავარი – განხილვადი საკითხების უკიდურესი სირთულეა. კანონმდებლობის პრობლემები, ნებისმიერი კოლექტიური გადაწყვეტილებისთვის ძალზედ რთულია... თუ თავად კანონმდებლებსაც კი არ აინტერესებთ კანონმდებლობის წვრილმანები, მაშინ მით უმეტეს არ შეიძლება რიგითი ამომრჩევლისგან მოველოდეთ, რომ ისინი დაინტერესდებიან კანონებითა და არჩევნებით... დემოკრატია დიდ საზოგადოებებში არც კარგია და არც ცუდი. ის უბრალოდ არ არსებობს. ის, რაც დემოკრატიად იწოდება, – ესაა დაინტერესებული ჯგუფების მმართველობა მოქალაქეთა უმრავლესობის გულგრილობისას. მათი არჩევნის თავისუფლების შესახებ საუბარი ექვივალენტია გამონათქვამისა, რომ ყველას აქვს უფლება მილიონერი იყოს. ამომრჩეველი უბრალოდ არაკომპეტენტურია, მას არ გააჩნია აუცილებელი ინფორმაცია, დრო არ აქვს უამრავ საკითხებზე საკუთარი პოზიციის ფორმირებისათვის, და ბოლოს და ბოლოს, დიდი სურვილიც არ აქვს რომ ამაში მიიღოს მონაწილეობა.

вторник, 5 августа 2014 г.

„წმინდა ნაწილების“ კულტის შესახებ



«აი რას ამბობს იეჰოვა: "წყეულია ის, ვინც ადამიანზე ამყარებს იმედს, ხორციელის მკლავს ენდობა და ვისი გულიც შორდება იეჰოვას"» (იერემია 17:5).


ბიბლიური თვალსაზრისი გარდაცვლილთა სხეულების შესახებ
„წმინდა ნაწილების“ თაყვანისცემის წარმართული ფესვები
„წმინდა ნაწილების“ თაყვანისცემის კულტი ქრისტიანულ ეკლესიაში
„წმინდა ნაწილები“, ფული და სიცრუე
საერთო სული წარმართულ და ქრისტიანულ კულტებში
გამართლების მცდელობები და მათი შეუსაბამობები

დასკვნა

среда, 30 июля 2014 г.

კარზე კაკუნი

გთავაზობთ ფილმს "კარზე კაკუნი", რომელიც გადაღებულია იეჰოვას მოწმეებზე არა იეჰოვას მოწმის მიერ.



четверг, 24 июля 2014 г.

ახალი წელი: მოჩვენებითი ხიბლი, რეალური არსი











 შინაარსი:


ნაწილი I. დღესასწაულის ისტორიის შესახებ

ახალი წელი: მისი ფესვები ნაძვის ხე,
თოვლის პაპა,
თოვლის ქალი (Снегурочка).
ახალი წლის აღნიშვნის ტრადიცია რუსეთში


ნაწილი II. გამოწვევა, რომელიც ბიბლიას გამოუცხადეს

ბიბლია, პირველი ქრისტიანები და საახალწლო დღესასწაულები. საახალწლო დღესასწაულების სპირიტული სათავეები.
თანამედროვე რელიგიური კომპონენტი.
საკითხის ეთიკური მხარე.
ღვთისმოსაწონი და უწმინდური დღესასწაულები.
«ზოგი ერთ დღეს მეორისაგან ასხვავებს…».

დასკვნა.


четверг, 19 июня 2014 г.

იეჰოვას მოწმეები და პირადი აზრის უფლება



ბიბლიის ღრმა გამოკვლევა აუცილებელია!

გარეშე წყაროების მიმართ დამოკიდებულება

პირადი აზრის უფლება

არ გავავრცელოთ პირადი შეხედულებები სხვებს შორის!

ბიბლია, პირველი ქრისტიანები და განსხვავებული აზრისადმი დამოკიდებულება

გონივრულად რომ ვიმსჯელოთ…

პრეტენზიები მეორეხარისხოვან საკითხებთან დაკავშირებით?

«უფალო, მომეცი მე მოთმინება! ეხლავე! ამ წუთას!»

დასკვნა




  იეჰოვას მოწმეების მისამართით გამოთქმულ ერთერთ ბრალდებას, რომელსაც მათი მოწინააღმდეგეები ავრცელებენ, წარმოადგენს საყვედური იმის შესახებ, რომ თითქოს ამ ქრისტიანებისთვის არ შეიძლება, რელიგიურ საკითხებში პირადი აზრის ქონა. ასეთ პრეტენზიებს თუ დავუჯერებთ, მოწმეებს უფლება არ აქვთ, რომ დამოუკიდებლად იაზროვნონ და რაიმე სახის პირადი დასკვნები გააკეთონ ბიბლიურ საკითხებთან დაკავშირებით, მით უმეტეს, თუ მათი ორგანიზაციის პუბლიკაციებში მოცემული მოსაზრება განსხვავდება მათი მოსაზრებისაგან. მოწინააღმდეგეები მონდომებით ცდილობენ ხალხს ჩააგონონ, რომ მსგავს შემთხვევაში, როდესაც ქრისტიანი რაიმე სახის პირად დასკვნას აკეთებს, მას აუცილებლად გარიცხავენ კრებიდან «განდგომილების გამო», და რომ თავისთავად რაიმე სახის ეჭვის ფაქტი, უკვე წარმოადგენს ასეთი «განდგომილების» მაგალითს. ხოლო, თუ ეს ყველაფერი მართლაც ასეა, მაშინ, ასეთი მოწინააღმდეგეების აზრით, იეჰოვას მოწმეები ტოტალიტარულ ორგანიზაციად უნდა ჩაითვალოს, რომელიც მასში მყოფი ადამიანების თავისუფლებას და სინდისს ახშობს.

  აქედან გამომდინარე ჩვენ, უდავოდ, უნდა დაგვაინტერესოს, შეესაბამება თუ არა ასეთი ბრალდებები რეალურ ვითარებას? მართლა ეკრძალებათ თუ არა ქრისტიანებს ბიბლიის ღრმა კვლევა, გონიერი მონის დასკვნების იმასთან შედარება, რაც წმინდა წერილში წერია, და გარკვეულ ცალკეულ საკითხებში საკუთარი დასკვნების გაკეთებაც კი? ამ სტატიის მიზანი, იმ მკითხველისთვის პასუხების შეთავაზებაა, რომელიც წამოჭრილ საკითხებზე ეძებს პასუხებს.