მორწმუნეთა უმრავლესობას შორის არსებობს განსაზღვრული ადგილების მონახულების ჩვეულება, რომლებიც, როგორც მიიჩნევა, ერთგვარ განსაკუთრებულ რელიგიურ მნიშვნელობას ფლობენ. ხშირად ეს დაკავშირებულია ადამიანის სურვილთან, რომ რომელიღაც «სიწმინდე» (ობიექტი ან საგანი) ნახოს და მოილოცოს იმის იმედით, რომ ე.წ. «ღვთიურ მადლს» მიიღებს. ამგვარ ტრადიციას «მომლოცველობა» ჰქვია. ერთ წყაროში ეს სიტყვა ასე განიმარტება, «მომლოცველობა — მოგზაურობა წმინდა მიწაზე და სხვა გეოგრაფიულ ადგილებში, რომლებსაც საკრალური მნიშვნელობა აქვს ქრისტიანული რწმენისათვის, თაყვანისცემისა და ლოცვის მიზნით; საერთოდ მორწმუნეების სიარული წმინდა ადგილებში თაყვანსაცემად».
