რატომ მიაჩნიათ უკონფესიოებს რომელიმე კონფესიის არჩევა შეცდომად და რატომ არ სურთ მათში ყოფნა? მინდა განვიხილო ერთერთი არგუმენტი, რომელიც მათ საკუთარი არჩევნის სისწორის დასამტკიცებლად მოჰყავთ. ისინი ამბობენ, რომ "ორგანიზაციაში ყოფნისას, რომელსაც არასრულყოფილი ადამიანების ჯგუფი უწევს ხელმძღვანელობას, ორგანიზაციის რიგითი წევრი ვალდებულია ამ ხელმძღვანელი ადამიანების ბიბლიურ თვალსაზრისსა და გაგებას დაეთანხმოს. ეს კი იმას ნიშნავს, რომ ისინი წყვეტენ მის ნაცვლად თუ როგორ უნდა ასიამოვნოს ღმერთს და სწორად როგორ უნდა ესმოდეს ბიბლია. ეს კი, თავის მხრივ, ღვთის წინაშე არჩევნის თავისუფლებას არღვევს, რადგან ადამიანი თვითონ კი არ ირჩევს ქრისტიანულ გზას, არამედ მის ნაცვლად სხვები ირჩევენ".
ალბათ, მრავალს სმენია მსგავსი მოსაზრება. და ერთი შეხედვით ის ლოგიკური ჩანს. თუმცა უნდა გვახსოვდეს, რომ მსგავსი აზრები შეიძლება განსხვავებული ენითა და განსხვავებული ემოციური შეფერილობით იქნას წარმოთქმული, რამაც მკითხველი შეიძლება მცდარ დასკვნებამდე მიიყვანოს. ის მოსაზრება, რომელიც ზემოთ მოვიყვანე, საკმაოდ ზუსტად ირეკლავს თავად უკონფესიოების გამონათქვამებს. მანამ, სანამ მას უფრო დაწვრილებით განვიხილავთ, კარგი იქნება გავიხსენოთ, რომ უკონფესიოს მიზანია არა რომელიმე კონფესიის სარგებლის დანახვება, არამედ მისი უსარგებლობისა და მცდარობის ჩვენება, იმიტომაც არის უკონფესიო. ზუსტად ამიტომაც აძლევენ უკონფესიოები ასეთ ემოციურ ელფერს საკუთარ დასკვნებს, რათა ისეთი შთაბეჭდილება შექმნან, თითქოს ის ადამიანი, რომელიც ორგანიზაციაში იმყოფება, ერთგვარ ციხეში იმყოფება და სრულიად დამოკიდებულია მესამე პირებზე.
